روکیل یا روکو واژه ای است که به یک صدف یا پوسته ی یک شکل غیر منظم با خطوط منحنی ازجاییکه دکوراسیون الهام گرفته شده بود، بر می گردد و به عنوان یک هنر دکوراسیون داخلی محسوب می شود. این سبک از هنرکه در قرن هجده ظهور پیدا کرد، گسترش یافته سبک باروک می باشد اما استانداردهای مربوط به زیبایی و ظرافت آن نرم و لطیف می باشد. این سبک بخصوص در آلمان و فرانسه رونق پیدا کرد و بعد از انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ از فرانسه ناپدید شد. هنری است که به دکوراسیون، طراحی داخلی، بیرونی و معماری همچنین مبلمان, عکاسی و مجسمه سازی تعلق دارد. در قرن هجدهم به دلیل ارزش کلاسیک که یکی از تکنیک های دکوراتیو می باشد، ظهور پیداکرد و به الگوهای بی حرکت مسیر می دهد و به آن حرکت و زنده بودن می دهد. این هنر از هنر دکوراسیون داخلی عربسکو، عرب سنتی الهام گرفته است.

فاکتورهایی که موجب ضرورت پیدایش سبک روکو شد :

این سبک در سال ۱۷۱۵ شروع به گسترش یافتن کرد زمانی که شاهزاده ها و اشراف زاده ها اقامت در پاریس را به بازگشت به قصرهایشان در حومه شهر ترجیح می دادند آنها خانه هایی ساختند که به هتل ها شهرت یافتند. بجای توجه به اهداف اشرافی که بوسیله le burn ارائه شد شاهزادگان علاقه به دکوراسیون خانه هایشان از داخل داشتند. مهندسان طراحی هایشان را از شکل یک پوسته ( صدف ) خلق کردند و این سبک در زمینه های دیگر مانند : عکاسی ، مجسمه سازی ، مبلمان و… گسترش پیدا کرد . هنر نقش خود را بعنوان یک جنبه از زندگی که ویژگی های خود را بیان و مجسم می نماید آغاز کرد . هنر روکو هنگامی ظاهر شد که هنر باروک به بالاترین درجه ممکن از طراحی و دکوراسیون رسیده بود بنابراین سبک روکو از درون شروع به منعکس شدن بر سبک باروک کرد و بنابراین سبک جدید تمایل به زیبا سازی مکان ها داشت .

ویژگی های سبک روکو :

هدف اصلی سبک روکو سرگرمی و لذت بخشی ، همچنین اکتساب قابلیت خوشایند بودن برای جامعه طبقه جدید بود. این هنر بواسطه روح مذهبی خود شناخته شد که مقدسات را رها کرد و فراتر از نگاه افسانه ای قدیمی بود اگر چه تاثیرش در عکاسی و مجسمه سازی ظاهر شد اما شکل یه نمایش جهانی بخود گرفت. ضرورت این سبک منحصربه فرد در محبت ، نوآوری و ظرافت استفاده عکاس   watteu در کارش بود که بعنوان یک تغییر اساسی در سبک هنری به مسیر جدید خود بود. هنر روکو بر خلاف باروک تنها برای پادشاهان نبود اما هنری برای طبقه اشراف و متوسط بود در عصر روکو لذات جسمانی و زیبایی ظاهر شد در نمایش زیبایی جسمانی اغراق می کرد و بامهارت زیاد و هارمونی عالی توصیف می شد. بطور خیلی شفاف این روند یک نتیجه طبیعی برای جامعه ای خسته و پوچ که به دنبال لذت و راحتی در هنر است، می باشد.

up